Vlaaien, de Keuterberg en gezamenlijk eten in Valkenburg. Het gezucht en gesteun bij steile klimmetjes, de corveeploeg voor het ontbijt die zich met slaperige ogen om 7 uur meldt, de boterhamzakjes met lunch voor onderweg. De envelopjes met geld voor activiteiten en eten van leerlingen, de rijen met fietsen aan de ketting, het ophalen van leerlingen van "de andere boerderij". Het busje van Annet, het maken van de routes in de avond, de (gezonde) vermoeidheid van leerlingen op de tweede fietsdag.

Wat was het allemaal weer snel vertrouwd. Uit nood geboren, maar zeker niet voor straf deed ik, na 12 jaar, weer mee aan de Limburgreis. En wat was het goed om te zien hoe bevlogen en betrokken de organisatie en begeleiders waren. En hoeveel plezier de leerlingen ondanks alle "ontberingen" hadden. Ik heb het slot weliswaar niet meegemaakt (nam op woensdagavond de trein terug), maar ook zonder daarbij geweest te zijn kan ik zeggen dat de Limburgreis weer een groot succes was. Met hartelijke dank aan de organisatie (Mirjam en Annet) en alle begeleiders!